Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Το υπουργείο Οικονομικών δεν εξετάζει θέματα που αφορούν τις διατάξεις των μικρών αποσταγματοποιών

Αν και το υπουργείο Οικονομικών, μελετά τη συμπλήρωση και τροποποίηση ορισμένων διατάξεων του Ν. 2969/2001 για την αιθυλική αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά, δεν «αντιμετωπίζει» θέματα που αφορούν τις διατάξεις των μικρών αποσταγματοποιών. Την απάντηση αυτή έδωσε ο υφυπουργός Οικονομικών, κ. Δ. Κουσελάς, με έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή, ύστερα από ερώτηση που είχε απευθύνει ο βουλευτής του ΛΑΟΣ, κ. Βαΐτσης Αποστολάτος, μεταφέροντας στην κυβέρνηση την ανησυχία των παραδοσιακών αποσταγματοποιών που παράγουν την παραδοσιακή ρακή και το τσίπουρο.
Ο υφυπουργός ωστόσο έσπευσε να προειδοποιήσει ότι το υπουργείο παρακολουθεί γενικότερα τις διατάξεις του νόμου ως προς την εφαρμογή τους, ενώ εξετάζονται οι υφιστάμενες ρυθμίσεις στο πλαίσιο των στόχων της περιστολής της φοροδιαφυγής, καθώς και της εναρμόνισής τους, κατά το δυνατόν, με το κοινοτικό δίκαιο. Όπως σημειώνει το υπουργείο Οικονομικών, «το προϊόν απόσταξης (τσίπουρο, τσικουδιά) που παράγεται από τους διήμερους μικρούς αποσταγματοποιούς (κυρίως αγρότες αμπελοκαλλιεργητές) διέπεται από ιδιαίτερο καθεστώς, τόσο αναφορικά με τη φορολόγησή του, η οποία είναι πολύ χαμηλή σε σχέση με την κανονική φορολογία που εφαρμόζεται σε όλα τα αλκοολούχα προϊόντα, όσο και αναφορικά με τους όρους παραγωγής και διάθεσής του και την εν γένει λειτουργία των εν λόγω επιτηδευματιών. Βέβαια, στις διατάξεις του νόμου για την αιθυλική αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά, προβλέπονται περιορισμοί και απαγορεύσεις (συγκεκριμένος χρόνος και διάρκεια απόσταξης, χρησιμοποίηση απλών αμβύκων χωρητικότητας μέχρι 130 χιλ/μων, διάθεση προϊόντος αποκλειστικά και μόνον χύμα και απαγόρευση της εμφιάλωσης και τυποποίησής του κλπ) που, λόγω ακριβώς του ιδιαίτερα ευνοϊκού φορολογικού καθεστώτος που οι εν λόγω επιτηδευματίες απολαμβάνουν, αποσκοπούν στη διασφάλιση γενικά
του περιορισμένου της παραγωγής - η οποία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι βιοτεχνικής ή πολύ περισσότερο βιομηχανικής κλίμακας».
Ο κ. Κουσελάς υπογραμμίζει επίσης ότι «η Κοινότητα έχει συναινέσει στη διατήρηση του ιδιαίτερου αυτού καθεστώτος για τους διήμερους μικρούς αποσταγματοποιούς, με το σκεπτικό ότι η παραγωγή είναι περιορισμένη και προορίζεται για ίδια χρήση των παραγωγών και όχι για εμπορία και επειδή συνδέεται άμεσα με τις παραδόσεις και τα ήθη και έθιμα του λαού μας».

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Ασθένειες ρυζιού στην Ελλάδα

Πυρικουλάρια (Pyricularia oryzae)
Η πυρικουλάρια είναι η πιο σημαντική ασθένεια της ορυζοκαλλιέργειας στην Ελλάδα όπως και στις περισσότερες χώρες παραγωγής ρυζιού σε ολόκληρο τον κόσμο. Η ασθένεια οφείλεται στο μύκητα Pyricularia oryzae (ανάμορφο), Magnoporthe grisea (τελειόμορφο), οποίος έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί πολυάριθμες φυλές με διαφορετική παθογόνο ικανότητα.
Ο μύκητας προσβάλλει κυρίως τα φύλλα, δευτερευόντως το λαιμό (μίσχο της φόβης) και τους κόμβους των φυτών. Η προσβολή στα φύλλα εμφανίζεται με τη μορφή ακανόνιστων νεκρωτικών κηλίδων χρώματος καφέ με πιο σκοτεινή περιφέρεια, πλάτους ολίγων χιλιοστών και μήκος, κατά την έννοια των νεύρων, μέχρι και πέντε εκατοστά. Η προσβολή του λαιμού οδηγεί σε σήψη και πτώση της φόβης. Οι αλλοιώσεις στους κόμβους εμφανίζονται ως μαυρίσματα. Η ένταση της ασθένειας και οι προκαλούμενες ζημίες ποικίλουν ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και την εφαρμοζόμενη καλλιεργητική τεχνική. Οι απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας, η διοχέτευση πολύ ψυχρού νερού και οι θερινές ομίχλες ευνοούν την ανάπτυξη του μύκητα. H κρίσιμη σχετική υγρασία του αέρα για τη βλάστηση των σπορίων του κυμαίνεται μεταξύ 92 και 96%, ενώ η άριστη θερμοκρασία για την ανάπτυξη των μυκηλιακών του υφών είναι 28οC. Η ανάπτυξη της ασθένειας ευνοείται επίσης από την αζωτούχο λίπανση των φυτών. Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Σιτηρών τα τελευταία δύο έτη παρατηρήθηκαν σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας απώλειες στην καλλιέργεια του ρυζιού λόγω της πυρικουλάριας σε ποσοστό μέχρι και 90%. Η ποικιλία Ρωξάνη αποσύρθηκε από τη σποροπαραγωγή την τελευταία τριετία λόγω της μεγάλης ευπάθειάς της στην προσβολή από την ασθένεια.
μύκητας διαδίδεται κυρίως με τον αέρα (σπόρια του μύκητα έχουν βρεθεί σε απόσταση 3 χιλ/τρων από τις εστίες μόλυνσης) και το νερό άρδευσης και κατά δεύτερο λόγο με τους σπόρους και τα υπολείμματα της καλλιέργειας. Η διαχείμαση του μύκητα γίνεται κυρίως με το σπόρο και τα φυτικά υπολείμματα του ρυζιού ή των χειμερινών σιτηρών και ζιζανίων. Χαρακτηριστικό είναι ότι το μυκήλιο σε ξηρές συνθήκες δωματίου μπορεί να επιζήσει μέχρι και τρία έτη.
ι κύριοι ξενιστές του μύκητα είναι τα ζιζάνια Echinochloa crus-galli (μουχρίτσα) και Oryza sativa (κόκκινο ρύζι) και σε μικρότερο βαθμό το Phragmites communis (νεροκάλαμο) και η Typha latifolia (ψαθί). Είναι γνωστό ότι ποικιλίες ρυζιού ανθεκτικές στην προσβολή του φυλλώματος στο μύκητα, δεν είναι απαραίτητα ανθεκτικές και στην προσβολή της σήψης του λαιμού, ή και το αντίθετο. Τέτοιες είδους παρατηρήσεις οδήγησαν στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει πάντοτε συσχέτιση της ανθεκτικότητας των δύο ειδών προσβολής της πυρικουλάριας στο ρύζι.
ια την αντιμετώπιση της ασθένειας εφαρμόζονται προληπτικά μέτρα, όπως η καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας ή καλλιεργητικά μέτρα, όπως η πρώιμη σπορά. Συστηματική αμειψισπορά συνήθως δεν εφαρμόζεται, γιατί τα εδάφη στα οποία καλλιεργείται το ρύζι στη χώρα μας είναι αλατούχα και δεν ενδείκνυνται για άλλες καλλιέργειες. Για τη χημική καταπολέμηση της ασθένειας χρησιμοποιούνται διάφορα σκευάσματα: tricyclazole (BEAM) και carbendazim (BAVISTIN). Η χρήση των σκευασμάτων δεν είναι αποτελεσματική εάν η αζωτούχος λίπανση είναι μεγαλύτερη της συνιστώμενης. Συνεχής χρήση των ίδιων σκευασμάτων έχει ως συνέπεια τη δημιουργία φυλών του μύκητα ανθεκτικών σ' αυτά. Η καλιούχος λίπανση προσδίδει στο ρύζι μια ανθεκτικότητα γιατί σκληραγωγεί τα φυτά του.
καλύτερος τρόπος ελέγχου της ασθένειας είναι η καλλιέργεια ανθεκτικών ποικιλιών. Η ανθεκτικότητα του ρυζιού σ΄ αυτήν ελέγχεται από ένα έως τρία ζεύγη γονιδίων. Υψηλή συγκέντρωση αμινοξέων σε συνδυασμό με χαμηλή συγκέντρωση φαινολών και δομικών υλικών των κυτταρικών τοιχωμάτων στα φυτά αυξάνουν την ευαισθησία τους στην ασθένεια. Η δημιουργία νέων ποικιλιών ανθεκτικών στο μύκητα πρέπει να είναι συνεχής γιατί οι ποικιλίες δεν είναι σε θέση να παραμείνουν ανθεκτικές για περισσότερα από 3-4 έτη. Γι αυτό, οι ερευνητές ασχολούνται περιορισμένα πλέον με τη βελτίωση του ρυζιού για κάθετη ανθεκτικότητα και δίνουν έμφαση στη βελτίωσή του για οριζόντια ανθεκτικότητα. Η υπέρβαση της αζωτούχου λίπανσης είναι δυνατό να προκαλέσει σπάσιμο της ανθεκτικότητας ακόμα και των ανθεκτικών ποικιλιών.
Μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη συνέχειά της είναι:
Αμειψισπορά των αγρών ρυζιού που προσβλήθηκαν από την ασθένεια με άλλες καλλιέργειες όπου είναι δυνατή.
* Έλεγχος των ζιζανίων που αναπτύσσονται στα αναχώματα τα οποία περιβάλλουν τους αγρούς ρυζιού. Αυτά είναι συνήθως προσβεβλημένα από το μύκητα και αποτελούν τους ξενιστές από τους οποίους ξεκινά η ανάπτυξη της ασθένειας. Έλεγχος επίσης των ζιζανίων ξενιστών του μύκητα που φύονται στις στραγγιστικές τάφρους με κάψιμο και κατά την άνοιξη με χρήση ζιζανιοκτόνων.
* Χρησιμοποίηση αποκλειστικά σπόρου σποροπαραγωγής και ιδιαίτερα Ελληνικών ποικιλιών οι οποίες γενικώς παρουσιάζουν μια μεγαλύτερη ανεκτικότητα στις προσβολές του μύκητα.
* Μη εφαρμογή επιφανειακά των αζωτούχων λιπασμάτων ουρία και νιτρική αμμωνία. Χρησιμοποίηση του λιπαντικού στοιχείου καλίου εάν διαπιστωθεί ότι υπάρχει έλλειψή του.
* Με τις επικρατούσες συνθήκες δε θα μπορούσε να ενθαρρυνθεί η βιολογική καλλιέργεια στο ρύζι αν και η μη χρήση αζωτούχων λιπασμάτων που συνεπάγεται μια τέτοια καλλιέργεια θα βοηθούσε στoν περιορισμό της εξάπλωσης της ασθένειας.
* Ενθάρρυνση για συμμετοχή σε προγράμματα έρευνας σχετικά με την αύξηση της ανθεκτικότητας των φυτών ρυζιού κατά της ασθένειας με Γενετική Τροποποίηση, για να είμεθα γνώστες των δυνατοτήτων και αυτής της προσέγγισης.
* Προώθηση άμεσα προγράμματος μελέτης της εξάπλωσης του μύκητα και των φυλών του γεωγραφικά και ελέγχου των σπόρων σποροπαραγωγής για πιθανές προσβολές τους από αυτόν. Το Ινστιτούτο Σιτηρών έχει και τη γνώση και την εμπειρία και θα μπορούσε να αναλάβει ένα τέτοιο πρόγραμμα.
 
 
Φουζαρίωση (Fusarium moniliforme, Fusarium sp)
Η φουζαρίωση του ρυζιού είναι μια σημαντική ασθένεια διαδεδομένη στις περισσότερες ορυζοπαραγωγικές χώρες της Ασίας. Στην Ελλάδα έχει κάνει την εμφάνισή της χωρίς όμως να αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, αφού οι περισσότερες ποικιλίες φαίνεται να παρουσιάζουν ικανοποιητικά επίπεδα ανθεκτικότητας. Εμφανίζεται με ένα σύμπλοκο συμπτωμάτων ξεκινώντας από τα πρώτα στάδια με μη φυσιολογική και ανώμαλη επιμήκυνση των νεαρών φυτών (εξαιτίας της παραγωγής της ορμόνης γιββδεριλίνης), με νέκρωσεις στις ρίζες και στο σταυρό, με τη μάρανση ολόκληρων των φυτών καθώς και με την εμφάνιση στιγμάτων στους σπόρους. Ο μύκητας διαχειμάζει στο έδαφος, ενώ μπορεί να μεταφερθεί και από μολυσμένους σπόρους. Για την καταπολέμησή της φουζαρίωσης δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή αδειοδοτημένα μυκητοκτόνα για το ρύζι που μπορούν να αντιμετωπίσουν το μύκητα.

Ολοκληρωμένη Διαχείριση στην Ελαιοκαλλιέργεια. Ημερίδα στη Κρήτη

Την Τρίτη, 22 Φεβρουαρίου 2011 θα ξεκινήσει η πραγματοποίηση του 2ου κύκλου εκπαιδευτικών σεμιναρίων για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση στην Ελαιοκαλλιέργεια.
Το χρονοδιάγραμμα των ημερίδων έχει ως ακολούθως:
Τρίτη 22 Φεβρουαρίου, Δημαρχείο Φουρφουρά, Δήμος Αμαρίου, 10:00 – 15:30
Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου, Δημαρχείο στο Σπήλι, Δ. Αγ. Βασιλείου, 10:00 – 15:30
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου, Δημαρχείο στο Άδελε, Δ. Ρεθύμνου, 10:00 – 15:30
Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου, Δημαρχείο Επισκοπής, Δ. Ρεθύμνου, 10:00 – 15:30
Οι ημερίδες περιλαμβάνουν:
Ι. Θεωρητική εκπαίδευση στην οποία θα αναπτυχθούν τα θέματα
α) Εδαφοκατεργασία-Ζιζανιοκτονία, β) Φυτοπροστασία του ελαιώνα, γ) Άρδευση ελαιώνα, δ) Άνθιση – καρποφορία ελιάς και ε) Διαχείριση κλαδέματος ελαιοδέντρων.
ΙΙ. Πρακτική εκπαίδευση σε ελαιώνες κοντινής αγροτικής περιοχής στην ορθολογική διαχείριση κλαδέματος ποικιλίας κορωνέϊκης και χοντρολιάς.
Ομιλητές θα είναι ο έμπειρος γεωπόνος, κος Δρ. Λιονάκης Σπυρίδων (Καθηγητή Δενδροκομίας στο ΤΕΙ Κρήτης) και ο γεωπόνος κος Νάσης Παναγιώτης.
Τα εν λόγω σεμινάρια πραγματοποιούνται στο πλαίσιο υλοποίησης της Δράσης Β.iv «Εφαρμογή Ολοκληρωμένης Διαχείρισης σε επιλεγμένες ομάδες καλλιεργητών» του εγκεκριμένου προγράμματος Καν (ΕΚ) 867/08.

Είσοδος Ελεύθερη

Πρόγραμμα:

10.00 – 10.05 Χαιρετισμοί. Εκπρόσωπος ΕΑΣ
10.05 – 10.50 Εδαφοκατεργασία – Ζιζανιοκτονία
Η σημασία της εδαφοκατεργασίας στην αντιμετώπιση των ζιζανίων, εναλλακτικοί τρόποι αντιμετώπισης. Δρ. Λιονάκης Σ., Msc Nάσης Π.
10.50 – 11.40 Φυτοπροστασία του ελαιώνα (Βασικοί εχθροί και ασθένειες, τρόποι αντιμετώπισης στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης διαχείρισης της φυτοπροστασίας). Δρ. Λιονάκης Σ.
11.45 – 12.00 Διάλειμμα
12.00 – 12.30 Άρδευση ελαιώνα (τύποι άρδευσης, ορθές πρακτικές κ.α). Msc Nάσης Π.
12.30 – 13.00 Ανθοφορία – καρποφορία ελιάς και η σημασία στο χειρισμό του κλαδέματος. Δρ. Λιονάκης Σ.
13.00 – 13.40 Διαχείριση κλαδέματος ελαιοδέντρων (Κλάδεμα μόρφωσης, καρποφορίας και ανανέωσης). Δρ. Λιονάκης Σ., Msc Nάσης Π.
13.40 – 14.00 Ερωτήματα - Συζήτηση
Πρακτική άσκηση στον Αγρό
Σε ελαιώνες κοντινής αγροτικής περιοχής για πρακτική εξάσκηση και συζήτηση στα παρακάτω θέματα
14.00 – 15.30 Διαχείριση κλαδέματος (Κορωνέϊκης ή/και Χονδρολιάς)
Εκπαίδευση στον ελαιώνα για τη διαχείριση της κόμης, το κλάδεμα καρποφορίας και το κλάδεμα ανανέωσης. Δρ. Λιονάκης Σ., Msc Nάσης Π.

Πληροφορίες:

Διοργανωτές: ΕΑΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ, ΜΙC A.E
E. Γερμανάκη
Τηλ: 28310 86143

«Καζάνι που βράζει» ο αγροτικός τομέας στην Κρήτη. Προσπάθειες «εκτόνωσης» από τον Κ. Σκανδαλίδη

«Καζάνι που βράζει» ο αγροτικός τομέας στην Κρήτη. Προσπάθειες «εκτόνωσης» από τον Κ. ΣκανδαλίδηΜε τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Χανίων αναμένεται να συναντηθεί το πρωί της Πέμπτης (17/2), ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Σκανδαλίδης. Στην ατζέντα των θεμάτων που θα συζητηθούν στην συνάντηση η οποία θα πραγματοποιηθεί στο υπουργείο, κυρίαρχη θέση κατέχει το θέμα των αποζημιώσεων των παραγωγών πρώιμων κηπευτικών στην Κουντούρα του δήμου Κανδάνου-Σελίνου, αλλά και γενικότερα θέματα με τον ΕΛΓΑ, όπως τα νέα ασφάλιστρα στον που ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου σε σχέση με τις καλύψεις των ζημιών στην Κρήτη.
Επίσης εν όψει και της αναμενόμενης επίσκεψης του κ. Σκανδαλίδη στο Ηράκλειο στα τέλη Φεβρουαρίου, θα συζητηθεί και το θέμα των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών οι οποίες , ειδικά στα Χανιά, είναι από προβληματικές έως ανύπαρκτες, αφού στην πλειοψηφία τους εδώ και αρκετά χρόνια προσφέρουν ελάχιστα στον τομέα της εμπορίας και ο μόνος ουσιαστικός τομέας στον οποίο δραστηριοποιούνται είναι η προώθηση της διαδικασίας του ΟΣΔΕ.
Και ενώ σε αυτές τις περιπτώσεις ο προσχέδιο Νόμου του υπουργείου για τους Συνεταιρισμούς μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα, στον αντίποδα βρίσκεται η περίπτωση του Συνεταιρισμού Παραγωγών Βιολογικών προϊόντων Ν. Χανίων.
Πρόκειται για έναν μικρό αλλά κερδοφόρο Συνεταιρισμό ο οποίος αν και πραγματοποιεί εξαγωγές σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (κυρίως αβοκάντο αλλά και άλλα βιολογικά προϊόντα) βλέπει το μέλλον του δυσοίωνο.
Ο λόγος είναι πως το προσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ορίζει ότι οι πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί πρέπει να έχουν ελάχιστο εταιρικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ.
Αυτό είναι αδύνατον για τον Συνεταιρισμό Παραγωγών Βιολογικών προϊόντων Χανίων, ο οποίος έχει μόλις 20 μέλη.
Άλλωστε όλα αυτά τα ζητήματα που αφορούν και στην διαβούλευση για τις αλλαγές που προτείνει τη κυβέρνηση στο Συνεταιριστικό κίνημα θα βρεθούν στο επίκεντρο της αναμενόμενης επίσκεψης του κ.Σκανδαλίδη στο Ηράκλειο.
Αν και σύμφωνα με αγροτοσυνδικαλιστές, η επίσκεψη αυτή που τοποθετείται χρονικά στα τέλη Φεβρουαρίου και έρχεται ως συνέχεια των επισκέψεων του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης τον Δεκέμβριο στο Ρέθυμνο και τον Ιανουάριο στα Χανιά, θα έχει ως σκοπό και την εκτόνωση της έντασης που υπάρχει στους αγρότες της Κρήτης οι οποίοι θεωρούν ότι είναι πολλαπλώς «ριγμένοι» από την κυβέρνηση.
Είτε αυτό έχει να κάνει με το θέμα των αγροτικών φωτοβολταικών (η Κρήτη εξαιρείται) , είτε με τα σχέδια βελτίωσης (δύσκολα θα ενταχθούν αγρότες της Κρήτης) , είτε με το ότι σχεδόν στο σύνολο των αγροτικών προϊόντων του νησιού – και κυρίως στο ελαιόλαδο - οι τιμές είναι πολύ χαμηλές , σχεδόν κάτω του κόστους, σε αντίθεση με τα αγροτικά εφόδια που – με την δικαιολογία των μεταφορικών – διατίθενται πιο ακριβά από ότι στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Ναπολέων Σαραντίδης
napsar@agrotypos.gr